Sorg þín ristir djúpt, kona, sem myrt hefir ófætt barn þitt!

Muntu geta fyrirgefið sjálfri þér ódæði? Nei, aldrei án hjálpar frá Guði almáttugum.

Getur barnið sem þú, mamma þess, lést drepa fyrirgefa þér?

Barnið eins og öll börn, elskar þig, mömmu sína, þrátt fyrir allt.

Ef þú biður Guð af öllu hjarta að fyrirgefa þér þessa miklu synd, þá mun Hann gera það. Og Hann mun koma því til leiðar að barnið þitt geri það líka í eilífðinni.

Aðeins þannig getur þú eignast frið í sál þína þann stutta tíma sem þú átt eftir á lifa hér á þessari jörð.

_______________________

Guð, sá sem skapað hefur himinn og jörð, hefur einnig skapað mann í móðulífi þínu, kona, sem ert barnshafandi. Láttu ekki Anda heimsins telja þér trú um að það sé þinn réttur að fyrirfara barninu. Að barnsfæðingin muni færa úr skorðum væntingar þínar og framtíðaráætlanir.

Þú hefur þegar myndað ákveðin tengsl við barnið og það skynjar það ef þú ert að hugleiða að tortíma lífi þess.

Og þetta eru þau orð sem ófætt barnið þitt vill segja við þig: „Elsku mamma mín leyfðu mér að lifa!“

Þungunarrof eftir heimsleika: „Tók mér langan tíma í að syrgja“