Djúpríkið hrósar ekki sigri – Ríki fólksins sigrar

Nú lítur út fyrir að Katrín Jakobsdóttir, hljóti valdameira alþjóðlegt embætti á vegum Djúpríkisins en hún hafði sem forsætisráðherra Íslands. Hún mun ekki aðeins fara gegn almenningi á Íslandi eins og hún hefur gert, heldur einnig gegn borgurum fjölda þjóða.

Þetta blasir við öllum almenningi, en fæstir hafa kjark til að halda uppi andófi.

En það gerir Arnar Þór Jónsson, sem sýndi þá djörfung að benda á athafnir Djúpríkisins í þættinum Spursmál nýlega, enda þótt hann mætti vita að margir erindrekar Djúpríkisins færu á stað til að hæðast að honum, sem reyndar varð.

Stefnuskrá Lýðræðisflokks Arnars Þórs, vill efla Íslenska ríkið til þjónustu við almenning og um leið andæfa uppgangi Djúpríkisins sem vill gera borgarana að þrælum sínum.

Með því að kjósa Lýðræðisflokkinn erum við að velja frelsi og lýðræði, lausn úr fjötrum.

Hinn heimskunni kaþólski erkibiskup Carlo Maria Viganò, fyrrverandi postullegur nuncio í Bandaríkjunum, hefur lýst yfir fullum stuðningi við Donald Trump sem næsta forseta Bandaríkjanna.

Í opnu bréfi ávarpar hann bandaríska kaþólikka og segir: „Það er lífsnauðsynleg fyrir okkur að kjósa Donald Trump sem forseta Bandaríkjanna þann 5. nóvember n. k., annað væri siðferðislega óverjandi. Með því að kjósa Trump sem forseta, munum við fara gegn Djúpríkinu , til verndar komandi kynslóðum, því aðeins Trump mun standa gegn hinu alþjóðlega valdaráni Djúpríkisins. Við sem kristnir menn erum kallaðir til að velja á milli lýðræðis og einræðis, milli frelsis og þrælahalds.“

Hefur tröllatrú á Trump

Vinnubrögð Djúpríkisins opinberuð

Nú þegar hefur spádómur Arnars Þórs Jónssonar ræst sem hann setti fram um Djúpríkið í þættinum Spursmál fyrir fáeinum dögum.

Katrín Jakobsdóttir, fyrrverandi forsætisráðherra, hefur samþykkt að verða formaður evrópskrar nefndar um loftslagsbreytingar og heilbrigðismál sem til stendur að koma á fót hjá Alþjóðaheilbrigðismálastofnuninni.

Djúpríki á Íslandi: Katrín Jakobsdóttir næsta dæmið

Hrekkjavaka skemmtir Skrattanum þegar hann lætur börnin finna fyrir nærveru Helvítis

Hrekkjavaka er sannkölluð hátíð Djöfulsins og alls þess sem er illt og ógnvekjandi. Hann hefur nú lokið við að útbreiða hátíð sína um gjörvallan heim. Þetta mun vera eina alþjóðlega hátíð ársins þar sem börn og fullorðnir eru hvattir til þess að fara í hlutverk draugs, varúlfs eða vampíru og það er gert spennandi.

En í raun er Djöfullinn að ljúga að börnum og fullorðnum um að Myrkraríki hans sé eftirsóknarvert. Hrekkjavakan er blekkingaraðferð Andskotans til að fjötra okkur niður í ríki sínu, í Helvíti, þar sem að eilífu er grátur og gnístran tanna.

Biblían segir okkur að Jesús hafi komið til jarðarinnar til að frelsa okkur frá valdi myrkursins og flytja okkur inn í ríki Guðs sonar, Himnaríki. Tökum þess vegna aldrei þátt í Hrekkjavöku, en tökum við frelsinu í Jesú Kristi og eignumst hlutdeild í Himnaríki, þar sem er kærleikur, gleði og friður.

Hrekkjavökubúningurinn huldi ekki mikið

Ísraelsríki fæddist á einum degi - Ísraelsríki mun nú endurfæðast á einum degi

Eftir brottför Ísraelsmanna frá Egyptalandi úr þrælahúsinu, er talið að þeir hafi komið inn í Canaansland og stofnað þar Ríki Ísraels árið 1208 fyrir Krist.

Svo 3156 árum síðar, þann 14. maí 1948 lýsti David Ben Gurion, formaður gyðingastofnunarinnar fyrir Palestínu, yfir stofnun hins nýja ríkis Ísraels, enn einu sinni í Canaanslandi.

Stofnun Ísraelsríkis 1948 var uppfylling fyrirheits sem Guð hafði gefið Þjóðinni 800 árum fyrir Krist, og um leið svar við bænum Gyðinga, sem þeir höfðu beðið án afláts í 2000 ár, mann fram af manni.

Í ræðu, sem Benjamin Netanyahu, forsætisráðherra Ísraels flutti þjóð sinni, 27. október 2024, sagði hann að þessu stríði sem nú stendur yfir, hefði verið þröngvað upp á Ísrael þann 7. október 2023 með árásum Hamas, Hezbolla og Íran.

Hann sagði stríðsátökin gera gífurlega miklar kröfur til Ísraelsku þjóðarinnar um einingu og styrk, en með Guðs hjálp muni Ísrael sigra þetta stríð og endurfæðast.

Þar sem Benjamin Netanyahu er leiðtogi Ísraels, hefur Ísraels Guð vissulega lagt honum þennan spádóm í munn: „Endurfæðing Ísraelslýðs er á næstu grösum.“ (Nú verður það hin andlega endurfæðing).

"Hinir endurkeyptu Drottins skulu aftur hverfa. Þeir koma með fögnuði til Síonar, og eilíf gleði skal leika yfir höfði þeim. Fögnuður og gleði skal fylgja þeim, en hryggð og andvarpan flýja." (Jes. 35:10).

Skortur á hermönnum í Ísrael

Hver þessara lækna er Samverjinn miskunnsami?

Maður nokkur fór frá Jerúsalem ofan til Jeríkó og féll í hendur ræningjum. Þeir flettu hann klæðum og börðu hann, hurfu brott síðan og létu hann eftir dauðvona.

Svo vildi til, að prestur nokkur fór ofan sama veg og sá manninn, en sveigði fram hjá. Eins kom og levíti þar að, sá hann og sveigði fram hjá.

En Samverji nokkur, er var á ferð, kom að honum, og er hann sá hann, kenndi hann í brjósti um hann, gekk til hans, batt um sár hans og hellti í þau viðsmjöri og víni. Og hann setti hann á sinn eigin eyk, flutti hann til gistihúss og lét sér annt um hann.

Daginn eftir tók hann upp tvo denara, fékk gestgjafanum og mælti: Lát þér annt um hann og það sem þú kostar meiru til, skal ég borga þér, þegar ég kem aftur. Hver þessara þriggja sýnist þér hafa reynst náungi þeim manni, sem féll í hendur ræningjum? (Lúk. 10:30-35).

Læknar kjósa um verkfall

Stríð endurfæðingar Ísraels

Í ræðu sem Benjamin Netanyahu, forsætisráðherra Ísraels hélt í dag, 27. október, segir hann að stríði hafi verið þröngvað upp á Ísrael af Hamas, Hezbolla og Íran. Stríðsátökin krefjist einingar og styrks Ísraelsku þjóðarinnar, en með Guðs hjálp muni Ísrael sigra þetta stríð og endurfæðast.

Hann leggur áherslu á mikla einingu Ísraela þrátt fyrir mismunandi bakgrunns. En Ísraelsmenn eru ekki aðeins gyðingar. Í Ísrael búi einnig drúsar, kristnir og múslímar, sem allir standi sameinaðir í bardögum við óvinina.

Svo segir Ísraels Guð:

Þegar ég safna Ísraelsmönnum saman frá þjóðunum, þangað sem þeim var tvístrað, þá skal ég auglýsa heilagleik minn á þeim í augsýn þjóðanna, og þeir skulu búa í landi sínu, því er ég gaf þjóni mínum Jakob.

Og þeir munu búa þar óhultir og reisa hús og planta víngarða og búa óhultir, með því að ég læt refsidóma ganga yfir alla nágranna þeirra, er þá hafa óvirt, til þess að þeir viðurkenni, að ég er Drottinn, Guð þeirra. (Ez. 28:25-26).

Íran tilbúið að svara árásum Ísraels

Blinken: Ísrael slíðri sverðin!

Antony Blinken, utanríkisráðherra Bandaríkjanna, kom til Jerúsalem á þriðjudag til að þrýsta á Benjamin Netanyahu, forsætisráðherra Ísraels um vopnahlé. Þeir ræddu saman í tvær og hálfa klukkustund.

Í meira en eitt ár hefur Ísrael legið undir stanslausum árásum frá sjö nágrannaþjóðum. Þess vegna skýtur það skökku við að Vestræn ríki krefjist vopnahlés, sem grundvallast eigi á því að Ísrael leggi niður vopn og hætti að verjast árásum.

Golda Meir, fyrrverandi forsætisráðherra Ísraels, sagði eitt sinn: „Ef arabar leggðu niður vopn, lyki ofbeldinu. En ef Gyðingar leggðu niður vopn, hyrfi Ísrael."

Stríðsaðilar munu ekki að tala saman, heldur láta vopnin tala og spyrja svo að leikslokum.

„Núna er rétti tíminn“ til að ljúka stríðinu

Þjóðirnar hata Ísrael, uppsprettu eigin hjálpræðis, því Hjálpræðið kemur frá Gyðingum.

Nú þessa daga eykst hatur þjóðanna jafnt og þétt á Gyðingum og Ísrael. Þetta hatur á hinni útvöldu þjóð Guðs hefur reyndar alla tíð verið rótgróið í samfélagi þjóðanna. En 7. Október í fyrra hófst árásarstríð Palestínumanna gegn Ísrael, það stríð stendur enn og hafa sex þjóðir lagt árásarþjóðinni lið og halda nú uppi árásum á Ísrael.

Sameiginlegt slagorð árásarmannanna er: Free Palestína.“ Með því eiga þeir við: Útrýmum Ísraelsþjóðinni, níu milljónum Gyðinga.

Í útrýmingarherferð Nazista gegn Gyðingum útrýmdu þeir sex milljónum Gyðinga. Nú stefna árásarþjóðirnar að því að útrýma níu milljónum Ísraelsmanna.

Svo undarlegt er ástandið í heiminum að Alþjóðasamfélagið ásakar Ísraelsmenn stöðugt fyrir að valda dauða fólks, meðal árásarþjóðanna, þegar þeir eru að verjast árásunum. En þetta hatur þjóðanna á Ísrael kom best í ljós þegar 18. september s.l. var samþykkt ályktun á Allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna, sem krefst þess að Ísrael bindi strax enda á ólöglega veru sína á hernumdu palestínskum svæðum. 124 þjóðir samþykktu ályktunina, þar á meðal Ísland, 14 voru á móti og 43 sátu hjá. Það skal tekið fram að umrædd svæði hertóku Ísraelsmenn þegar á þá var ráðist og þurfa að halda þeim til að vígstaða þeirra rýrni ekki í átökum við óvinaþjóðirnar sem eru allt í kringum þá.

Í Esterarbók Biblíunnar er frásögn sem gerðist um 470 árum fyrir fæðingu Jesú Krists. Hún fjallar um áætlanir þjóða um að útrýma Gyðingum, en þar segir:

„Þrettánda dag tólfta mánaðar, mánaðarins adar, skyldi framfylgja tilskipun og lagaboði konungs. Þann dag höfðu óvinir Gyðinga vænst þess að ná þeim á vald sitt, en það fór á annan veg. Nú kom það í hlut Gyðinga sjálfra að yfirbuga fjandmenn sína. Gyðingar söfnuðust saman í borgum sínum í öllum héruðum konungsríkis Xerxesar til að ráðast gegn hverjum þeim sem reyndi að vinna þeim mein. Enginn gat veitt þeim viðnám enda stóð nú öllum þjóðum ógn af þeim.“ (Ester 9:1-2).

Kristnum mönnum ber að stíga fram til stuðnings Gyðingum og Ísrael með afgerandi hætti, líkt og aðalræðismaður Portúgals í Bordeaux í Frakklandi, Aristides de Sousa Mendes, gerði í annarri viku júnímánaðar 1940, þegar þýski herinn réðst inn í Frakkland. Hann stóð þá frammi fyrir vali: Að hlýða ríkisstjórn lands síns, eins og hann hafði ætíð gert, eða fylgja samvisku sinni, og gera það sem honum var bannað, þ.e.a.s. að bjarga þúsundum Gyðinga frá Frakklandi, undan ofsóknum Nazista, og koma þeim í skjól til Portúgals.

Sem aðalræðismaður Portúgals, hafði hann tök á að hjálpa, en það yrði honum án efa dýrkeypt, því hann myndi með því leggja eigið líf hættu og eyðileggja framtíð fjölskyldu sinnar. Sousa Mendes, bjó í stórri íbúð í Bordeaux með útsýni yfir ána Garonne ásamt eiginkonu sinni og yngstu börnum þeirra, en þau hjón eignuðust saman 15 börn.

Hann var portúgalskur aðalsmaður sem elskaði fjölskyldu sína og unni landi sínu af öllu hjarta og hafði skrifað um það bók sem heitir, „Land drauma og ljóða“.

Þegar Þjóðverjar voru að yfirtaka Frakkland flúði franska ríkisstjórnin frá París og Nazistar settu upp hakakrossfánann við Sigurbogann, þá hröktust þúsundir flóttamanna, mest Gyðingar, suður á bóginn í átt að Íberíuskaga í þeirri von að komast til Portúgals og þaðan á skip sem sigla myndu frá Evrópu.

Flóttafólkið vissi að það þyrfti vegabréfsáritun frá sendiráði Portúgals til að hægt væri að komast í gegnum Spán til Portúgals. Þess vegna kom fólkið til Bordeaux þúsundum saman og stillt sér upp fyrir framan Sendiráðið í von um að fá vegabréfsáritun.

Það olli Sousa Mendes miklu hugarangri að horfa út um glugga sendiráðsins og fylgjast með þjáningum flóttamannanna, sem fjölgaði hratt. Fólkið hafði hins vegar ekki vitneskju um að sjö mánuðum áður hafði hinn einþykki einræðisherra Portúgals, António de Oliveira Salazar, gefið út fyrirskipun sem kölluð var Circular 14, þar sem hann bannaði stjórnarerindrekum sínum að láta flóttamönnum í té vegabréfsáritanir, og lagði þar sérstaka áherslu á að hafna skyldi Gyðingum og Rússum, reyndar öllum, sem átökin höfðu gert ríkisfangslausa.

Þó að Salazar hafi lýst yfir hlutleysi gagnvart stríðsátökunum, var hlutleysi Portúgals í raun afstætt. Þegar herir Nazista ruddust í gegnum Evrópu, vildi Salazar hvorki ögra Hitler né fasistanum Francisco Franco, einræðisherra Spánar.

Þrátt fyrir bann Salazar, bað Sousa Mendes um leyfi frá ríkisstjórninni Lissabon til að gefa út vegabréfsáritanir. Þann 13. júní svaraði utanríkisráðuneytið í Portúgal: „Leyfi til vegabréfsáritana hafnað.“

Sousa Mendes bauð samt einum manni vegabréfsáritun, pólskum rabbína að nafni Chaim Kruger. Honum hafði Sousa Mendes kynnst meðal flóttamannanna. Kruger hafði þjónað Gyðingum í Belgíu þegar stríðið skall á. Nú var hann á flótta undan Nazistum ásamt eiginkonu sinni og fimm ungum börnum þeirra.

Kruger afþakkaði hins vegar vegabréfsáritun fyrir sig einan. „Það er ekki bara ég sem þarf hjálp,“ sagði hann við Sousa Mendes, „heldur allir þeir Gyðingar sem hér eru í lífshættu.“

Sousa Mendes, sem var mjög trúaður kaþólikki, brá við þetta svar rabbínans. Hann tók sér þriggja daga umhugsunarfrest og var á bæn í einrúmi og með konu sinni. Eftir það átti hann samtal við Kruger rabbína og sagði: „Ég hef ákveðið að gefa út vegabréfsáritun til allra sem biðja um það, jafnvel þótt ég missi stöðu mína. Ég verð að hegðað mér eins og kristnum manni sæmir og eins og samviska mín segir mér.“ Sousa Mendes gerði sér full grein fyrir aflleiðingum þeim sem gjörðir hans myndu hafa fyrir hann.

Í júní 1940, opnaði hann dyr Sendiráðsins og byrjaði að undirrita vegabréfsáritanir í þúsundatali. Og þegar hann var byrjaður hætti hann ekki. Hann undirritaði vegabréfsáritanir bókstaflega dag og nótt fyrir flóttamennina.

Þegar svo Aristides de Sousa Mendes var kallaður heim til Portúgals var hann ákærður og hlaut harðan dóm. Hann var sviptur embætti sínu og eftirlaunum og þótt hann væri löglærður var hann sviptur leyfi til að stunda lögfræðistörf. Hann missti allar eigur sínar og lifði eftir það í sárri fátækt og upp á ölmusur kominn til dauðadags, en hann lést árið 1954.

Aristides de Sousa Mendes bjargaði lífi um það bil 30.000 manna.

Í lok síðari heimstyrjaldarinnar, sem endaði með sigri herafla bandamanna, tók Salazar einræðisherra Portúgals á móti alþjóðlegri viðurkenningu fyrir að hafa tekið á móti flóttafólkinu. Sögubækur Portúgals voru ritaðar í samræmi við það, án þess að nafn Aristides de Sousa Mendes kæmi nokkursstaðar fram.

En nú hefur loks orðið á því breyting. Við hátíðlega athöfn, 19. júlí 2024 var Casa do Passal opnað almenningi. Þetta er húsið sem var heimili Aristides de Sousa Mendes. En stofnun, sem ber nafnið Fundação Aristides de Sousa Mendes, tók til starfa árið 2000, keypti húsið og hefur nú lokið við að gera það upp.

Sprengjudróni hæfði heimili forsætisráðherrans

Jón Ársæll! Hér er Orð til þín:

„En Guð leysti Hann úr dauðans böndum og reisti hann upp, enda gat það aldrei orðið að dauðinn fengi haldið Honum, því að Davíð segir um hann:

Ávallt hafði ég Drottin fyrir augum mér. Hann er mér til hægri handar svo að mér sé borgið.

Fyrir því gladdist hjarta mitt og tunga mín fagnaði.

Meira að segja mun líkami minn hvílast í von. Því að ekki munt þú skilja sálu mína eftir í helju og eigi láta þinn heilaga verða rotnun að bráð.

Kunna gerðir þú mér lífsins vegu og návist þín fyllir mig fögnuði.“ (Post. 2:24-28).

Tekst á við ellina með aðstoð geðlæknis

Er skuldin er á Kerfinu, ekki á okkur?

Það er þægilegt að skella allri skuld á Kerfið, kenna því um að hafa ekki sýnt miskunnsemi og kærleika, sem við sjálf áttum að sýna.

Við ætlumst gjarnan til að ópersónulegt ríkisvald geri kraftaverk í lífi okkar og annarra, eins og um Guð almáttugan væri að ræða. En dautt Kerfi getur ekki veitt neinum neitt í kærleika, því það vinnur ekki kærleiksverk, heldur vinnur það samkvæmt regluverki.

Árið 30 e. Kr. sagði Jesús Kristur áheyrendum sínum dæmisöguna af Miskunnsama Samverjanum. Í því framhaldi hófu eftirfylgjendur Hans, Kirkjan, markvisst hjálparstarf. Óteljandi undursamlegir hlutir fóru að gerast í lífi kristins fólks.

Kirkjan setti á stofn klaustur þar sem tekið var á móti fólki sem þarfnaðist hjálpar, þegar fjölskyldur þess voru ófærar um að veita aðstoð.

Klaustrin urðu að sjúkrahúsum, elliheimilum og félagsmálastofnunum. Kristið fólk rak klaustrin með frjálsum framlögum, í anda þess kærleika sem Kristur boðaði heiminum og gerir enn.

Fyrir um það bil eitthundrað árum fór Ríkiskerfið að taka að sér þjónustuna sem Kirkjan hafði stundað í kærleika. Það hefði aldrei átt að gerast. Af þeim sökum erum við stöndum hér í dag.

Er ekki ástæða til að við biðjum svona: „Fyrirgef oss vorar skuldir, svo sem vér og fyrirgefum vorum skuldunautum.“

Engu um að kenna nema handónýtu kerfi